Als een Bedrijf of een ondernemer besluit om haar producten te gaat exporteren kan hij ervoor kiezen de potentiele klanten en afnemers zelf direct te benaderen en te bewerken of om daar een derde partij voor in te zetten. Ieder bedrijf moet goed beoordelen welk distributiekanaal het beste bij het bedrijf en product past. Er zijn verschillende opties.
Zo kan er bijvoorbeeld gebruik worden gemaakt van een handelsagent. De handelsagent is een zelfstandige ondernemer die, tegen een vergoeding in de vorm van een bepaalde provisie, voor een principaal (meestal de exporteur) opdrachten tot levering van bepaalde producten tracht te verkrijgen. In tegenstelling tot een handelsreiziger is hij geen werknemer van de principaal en in tegenstelling tot de wederverkoper koopt en verkoopt hij niet op eigen naam en voor eigen rekening en risico. Zijn taak is slechts het verwerven van opdrachten, die hij doorspeelt naar de principaal, of het sluiten van overeenkomsten in naam en voor rekening van de principaal.
Handelsagenten kunnen optreden als vertegenwoordiger van een principaal. Hiermee wordt het mogelijk dat een rechtsgeldige overeenkomst gesloten wordt tussen de afnemer en de principaal door tussenkomst van een derde. Het is begrijpelijk dat hiervoor enige voorwaarden gelden, aangezien hiermee afgeweken wordt van het beginsel dat bij overeenkomsten partijen alleen zichzelf kunnen binden. Degene die vertegenwoordigd wordt, dient dan ook zelf verklaard te hebben vertegenwoordigd te willen worden door een ander. Hij kan dit expliciet of impliciet doen. Expliciet bijvoorbeeld door middel van verlening van een schriftelijke volmacht, al dan niet als onderdeel van een arbeidsovereenkomst; impliciet door berusting of door feitelijk optreden.
Naast een agent kan ook gebruik worden gemaakt van een wederverkoper.
Een wederverkoper doet zich onder verschillende benamingen voor; distributeur, importeur, dealer, concesionnaire of verdeler. Kortom een persoon die op eigen naam en voor eigen rekening producten aankoopt en deze doorverkoopt aan derden, die zowel eindgebruikers als handelaren kunnen zijn. Het elementaire verschil met handelsagenten is hiermee aangegeven. De handelsagent koopt de producten niet en de wederverkoper koopt deze wèl van de producent.
Het feit dat de wederverkoper een andere rol speelt in de distributie van producten, maakt dat de overeenkomst die tussen hem en de producent gesloten wordt, ook op veel punten afwijkt van de handelsagentuurovereenkomst. De wederverkoper heeft een zelfstandige onderneming, die in beginsel haar eigen prijzen vaststelt. Ook door de wetgever wordt zijn positie als zelfstandiger en evenwichtiger gezien in relatie tot de producent dan de positie van de handelsagent in relatie tot diens principaal. Een gevolg hiervan is dan ook dat de verscheidene beschermende bepalingen die de wet kent m.b.t. de handelsagent, niet bestaan voor de wederverkoper. De wederverkoper wordt geacht op basis van open onderhandelingen zijn belangen ten opzichte van de producent veilig te kunnen stellen.